วันศุกร์ที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

หาดนพรัตน์ธารา

เดิมชาวบ้านเรียกว่า "หาดคลองแห้ง" เป็นชายหาดที่มีความยาวเกือบ 3 กิโลเมตร

หาดทรายที่ยาวลงไปจนถึงเกาะเขาปากคลอง เปรียบเสมือนว่าเราสามารถเดินเท้าเปล่าข้ามทะเล

ไปยังอีกเกาะนึงได้เลยครับ และที่นี่เองเป็นจุดที่เราวางแผนไว้ว่าจะมาทานอาหารกลางวันที่นี่

(แม้ว่าตอนที่มาถึงจะเป็นเวลาบ่ายโมงกว่าแล้วก็ตาม)

ลงจากที่จอดรถได้ ด้วยอดใจกับภาพหาดทรายและลมพัดที่มาจากทะเลไม่ไหว

แม้จะหิวไส้ขาด ก็ขอเดินไปกดชัตเตอร์สัก 3 ภาพ ก่อน






รอยดำ ๆ ที่หาดทรายที่คุณเห็นก็คือพื้นทรายภายหลังน้ำลดนะครับ

จะเห็นได้ว่ายาวไปจนถึงเกาะที่อยู่ใกล้ ๆ เลย





มื้อนี้ เราจะมาฝากท้องกันที่นี่ครับ "ครัวธารา" ดูสภาพจากหน้าร้านตกแต่งน่ารักดี

มีต้นไม้ ดอกไม้ด้วย พอเข้าไปก็สะอาดดีครับ (แอบกระซิบก่อนว่าอาหารก็อร่อย)



บรรดากล้วยไม้ที่ทางร้านนำมาตกแต่งฝาผนัง ถึงแม้ว่าจะดูไม่ค่อยเป็นระเบียบสักเท่าไหร่

แต่เนื่องด้วยเจ้าของบล๊อคก็เป็นคนนึงที่รักกล้วยไม้เป็นชีวิตจิตใจ จึงให้ 10 คะแนนเต็มไปเลย

เนื่องจากหิวจนตาลาย ทำให้การถ่ายภาพอาหารบางอย่าง อาจจะไม่ทันนะครับ

(คือแร้งลงก่อน กว่าจะนึกขึ้นได้ก็เกือบหมดจาน)




ปลากระบอกต้มส้ม รสเด็ด เปรี้ยว หวาน กลมกล่อมมากครับ (โดยส่วนตัวไม่ชอบทานปลานะ)

แต่มื้อนี้ยกให้เลย




ปลาหมึกไข่นึ่งมะนาวครับ (ถ่ายไม่ทันนะ) รสชาติดีนะครับ เสียตรงที่ว่า ปกติเวลาไปทานที่อื่น

ไข่ปลาหมึกจะเต็มท้องและแน่น แต่ที่นี่ดูไม่ค่อยเต็มตัวสักเท่าไหร่ แต่รสชาติเยี่ยมมากครับ




สภาพหลังสงครามใกล้สิ้นสุดครับ อันประกอบด้วย ปลาทรายทอดกรอบ กินได้ทั้งตัวเลย

เพิ่มแคลเซี่ยม ไข่เจียวกุ้งสับ และ ผัดผักเหลียงครับ (อร่อยมากและหาทานได้ยากเช่นกัน)



ตบท้ายด้วย หมูแดดเดียวครับ รสชาติกลมกล่อม (เออ สรุปแล้วอร่อยทุกอย่าง)

ไม่ได้หิวจนตาลายนะ อร่อยจริง ๆ

กินเสร็จแล้วเช็คบิล ก็สะพายกล้อง จ้องจะถ่ายแต่คนเดียว


(ไม่ได้เหลือบไปมองพี่ ๆ เลยว่าเดินตามมาหรือเปล่า)

ส่วนตัวจั๊บอยากเดินไปให้ถึงเกาะตรงหน้าครับ)




ถ่ายให้เห็นชัด ๆ กับจุดหมายปลายทางข้างหน้าของจั๊บ



ใกล้เข้ามาแล้วครับ



ด้านขวามือของผม



เย้ๆๆ ถึงจุดหมายแล้วครับ จริง ๆ ก็เป็นเกาะหินปูนธรรมดาเอง มีเปลือกหอยทับถมกันเป็นชั้น ๆ





บริเวณรอบ ๆ เกาะ







ถ่ายจากด้านหลังเกาะซึ่งเริ่มจะมีน้ำเจิ่ง ๆ แล้ว คิดว่า น่าจะเดินไปเกาะด้านหลังได้อีก

เพราะว่าผู้เขียนเห็นว่ายังมีฝรั่งเดินอยู่แถวเกาะถัดไป (ในรูปสุดท้ายอยู่เลย)


น้ำก็แค่ประมาณน่องอ่ะ แต่ขี้เกียจแล้ว เพราะพี่สาวที่อยู่ที่หาดโทรมาตามแล้ว

เพราะว่าเราต้องไป ท่าปอม คลองสองน้ำต่อ



โขดหินของเกาะ คิดว่าน่าจะเป็นเปลือกหอย



อันนี้ถ่ายจากเกาะไปยังชายหาด กว้างม๊ากๆๆๆ

เจอกันใหม่ที่ท่าปอม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น